برای 79 سالگی رومن پولانسکی/کارگردانی که با فیلم‌های کوتاهش مشهور شد
«رومن پولانسکی» ـ کارگردان سرشناس لهستانی برنده اسکار و نخل طلای کن ـ هفتاد و نهمین سالروز تولدش را پشت سر گذاشت.
به گزارش سینما خبر «رومن پولانسکی» هجدهم اوت 1933 در پاریس از پدر و مادری لهستانی متولد شد، دوران کودکی‌اش در بحبوحه‌ی جنگ جهانی دوم گذشت و در هشت سالگی آلمان‌ها والدین‌اش را به بازداشتگاه‌های مرگ فرستادند.
در دوران حکومت کمونیستی لهستان، «پولانسکی» وارد مدرسه فیلم «لوژ» شد و در طول سال‌های تحصیل، چند فیلم کوتاه ساخت و به واسطه آنها به شهرت رسید که مهم‌ترین آنها «دو مرد و یک گنجه» (1958) و «وقتی فرشته‌ها سقوط می‌کنند» (1959) بود که برای آنها موفق به کسب چند جایزه بین‌المللی شد و شهرتی برای وی خود کسب کرد.
در دهه‌ی 50، «پولانسکی» وارد عرصه بازیگری شد و در فیلم «یک نسل» (1954) به کارگردانی «آندره وایدا» بازی کرد.
وی اولین فیلم بلند خود را در سال 1962 بانام «چاقو در آب» ساخت. این فیلم اولین اثر مهم سینمای لهستان بعد از جنگ‌جهانی دوم بود که موضوع غیرمرتبط با جنگ داشت.
فیلمنامه این اثر کمدی و روانشناسانه را «یرزی اسکولیموفسکی» و «پولانسکی» نوشتند که مورد تحسین منتقدان فیلم قرار گرفت. این فیلم جایزهی فیپرشی جشنواره ونیز را گرفت و نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی شد.
«چاقو در آب» تنها فیلم بلندی بود که «پولانسکی» در لهستان ساخت و در گیشه سینماها نیز فروش چشم‌گیری داشت.
دومین فیلم «پولانسکی» با نام «تنفر» در انگلستان ساخته شد. این فیلم ترسناک که تاثیرگرفته از سبک آثار «آلفرد هیچکاک» و «لوئیس بونوئل» بود، اولین فیلم انگلیسی‌زبان «پولانسکی» محسوب می‌شد که موفق به کسب جایزه فیپرشی و جایزه خرس نقره‌ای جشنواره برلین شد.
در سال 1966، «پولانسکی» سومین فیلم‌اش را با نام «بن‌بست» روانه سینما کرد. مضمون اصلی این فیلم الهام‌گرفته از رمان «در انتظار گودو» نوشته «ساموئل بکت» و «جشن تولد» نوشته «هارولد پینتر» بود. این فیلم جایزه خرس طلای جشنواره برلین را برای «پولانسکی» به همراه آورد.
در سال 1967، وی فیلم «قاتلین بی‌باک خون‌آشام» را ساخت که اولین فیلم رنگی او محسوب می‌شد. پس از آن، «پولانسکی» به آمریکا رفت و با ساخت فیلم پرفروش و موفق «بچه رزماری»، نام خود را بیش از پیش بر سر زبان‌ها انداخت.
این فیلم یکی از درخشان‌ترین آثار کارنامه سینمایی «پولانسکی» است که نامزد اسکار بهترین فیلمنامه شد و در جوایز فیلم «دوناتلو» ایتالیا جایزهی بهترین کارگردانی را برای «پولانسکی» به همراه آورد.
در تابستان 1969، همسر این کارگردان سرشناس در خانه‌اش به طرز وحشیانه‌ای کشته شد و تاثیر روانی این حادثه تلخ به‌خوبی در فیلم «تراژدی مکبث» (1971) قابل درک بود؛ فیلمی که بازسازی خشن و خونین از اثر معروف شکسپیر بود.
«پولانسکی» پس از آن به ایتالیا رفت و در سال 1972 فیلم «چه؟» را با همکاری «مارچلو ماستریانی» ساخت که شکستی در کارنامه سینمایی او محسوب می‌شود.
یک سال بعد، او به هالیوود بازگشت و یکی از بهترین فیلم‌هایش یعنی «محله چینی‌ها» را ساخت. این فیلم که نامزد 11 جایزه اسکار شد، جایزه بهترین بازیگری را برای «جک نیکلسون» و «فای دوناوای» به‌همراه آورد و اسکار بهترین فیلمنامه را نیز کسب کرد.
از نگاه برخی منتقدان، «محله چینی‌ها» بزرگ‌ترین دستاورد سینمایی «رومن پولانسکی» است. این فیلم در جوایز «بافتا» آکادمی فیلم انگلیس در سال 1975 جایزه بهترین کارگردانی را گرفت و در جوایز «گلدن گلوب» آمریکا نیز همین جایزه را کسب کرد.
«پولانسکی» برای ساخت فیلم بعدی‌اش به اروپا و فرانسه رفت و در سال 1976 فیلم «مستاجر» را ساخت و خودش نیز در آن به ایفای نقش پرداخت. «مستاجر» را در کنار «تنفر» و «بچه رزماری» می‌توان سومین قسمت از سه‌گانه‌ی پولانسکی درباره فروپاشی‌های عصبی و روانی دانست.
فیلم بعدی «پولانسکی» نیز در فرانسه ساخته شد: «تس» محصول 1979. این کارگردان سرشناس فیلم‌اش را به همسرش تقدیم کرد که پرهزینه‌ترین فیلم تاریخ سینمای فرانسه تا آن سال به‌شمار می‌رفت.
این فیلم که مورد استقبال تماشاگران و منتقدان قرار گرفت، «پولانسکی» را برای دومین بار نامزد جایزه اسکار بهترین کارگردانی کرد و جایزه «سزار» بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را از آکادمی فیلم فرانسه برای او به‌همراه آورد. «تس» همچنین موفق به کسب سه جایزه اسکار بهترین فیلم‌برداری، بهترین طراحی لباس و بهترین کارگردان هنری شد.
فیلم بعدی «پولانسکی» یعنی «دزدان دریایی» (1989) هفت سال بعد از فیلم «تس» ساخته شد که کاری ضعیف و ناموفق بود. «دیوانه‌وار» با بازی «هریسون فورد»، «ماه تلخ» (1992)، «مرگ و دوشیزه» (1994) و «دروازه نهم» (1999) دیگر فیلم‌های پولانسکی در دهه 90 بودند.
در سال 2002 بود که پولانسکی شاهکار سینمایی‌اش را به جهانیان معرفی کرد؛ «پیانیست»، فیلمی درباره جنایت نازی‌ها در جنگ‌جهانی دوم که همیشه او را آزار می‌داد.
این فیلم آمیزه‌ای از خاطرات پولانسکی و رمان «مرگ یک شهر» نوشته‌ی «ولادیسلاو اشپیلمن» بود که آکادمی اسکار را مجبور کرد، سرانجام جایزه بهترین کارگردانی سال 2002 را به او بدهد، هرچند خود او در مراسم حاضر نبود و «هریسون فورد» آن را دریافت کرد.
«پیانیست» جایزه نخل طلای کن را گرفت و در جوایز «سزار» فرانسه، جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را نیز کسب کرد. شاهکار پولانسکی همچنین جایزه بهترین فیلم «بافتا» انگلیس، جایزه بهترین فیلم خارجی جوایز «دوناتلو» ایتالیا و جایزه بهترین فیلم خارجی «گویا» اسپانیا را نیز به افتخارات سازنده آن افزود.
در تابستان 2004، «پولانسکی» فیلمی با نام «اولیور توییست» را براساس رمان معروف «چارلز دیکنز» ساخت.
پولانسکی در سال 2011 با فیلم خدای کشتار» محصول کمپانی سونی و با بازیگران سرشناسی چون «کیت وینسلت»، «جودی فاستر»، «کریستوفر والتز» و «مت دیلون» موفق به کسب جایزه سزار بهترین فیلمنامه اقتباسی، نامزد شیر طلا و برنده شیر طلای کوچک شصت و هشتمین جشنواره فیلم ونیز شد. این فیلم براساس فیلمنامه اقتباسی از نمایش‌نامه برنده جایزه تونی نوشته «یاسمین رضا» شده و داستان آن درباره دو زوج است که پس از دعوای فرزندانشان در مدرسه با هم دوست می شوند. این فیلم در بروکلین مقابل دوربین رفته است و از آنجایی که پولانسکی اجازه سفر به این کشور را نداشت، ساخت آن در پاریس دنبال شد.
پولانسکی در آخرین پروژه سینمایی اش فیلمی به نام «D» را سال 2014 به پرده‌ی سینما خواهد آورد.
این فیلم که بسیتمین فیلم بلند کارنامه‌ی سینمایی پولانسکی است به ماجرای رسوایی سیاسی «دریفوس» در قرن 19 در فرانسه می پردازد.
